Κυριακή 5 Ιουλίου 2015

05 ΙΟΥΛΙΟΥ 2015 ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΗΦΟ

ΚΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΕΥΧΟΜΑΙ 
ΕΛΛΗΝΕΣ ΨΗΦΟΦΟΡΟΙ
 ΚΑΙ ΑΝ Η ΨΗΦΟΣ ΔΕΝ ΣΑΣ "ΒΓΕΙ" 
ΜΗΝ ΠΑΡΕΤΕ ΤΑ ΟΡΗ. 
ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΝ ΑΝΑΠΟΔΑ ΨΗΦΙΣΑΤΕ ΑΠ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ
 ΝΑ ΜΗ ΣΑΣ ΝΟΙΑΖΕΙ,
ΓΝΩΜΗ ΤΟΥΣ   ΗΤΑΝΕ ΚΙ ΑΥΤΗ 
 ΟΠΩΣ ΚΑΙ Η ΔΙΚΗ ΣΑΣ.
 ΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΒΑΛΑΝΕ ΝΑ ΠΕΙΤΕ ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ 
ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ Ν ΑΝΕΒΕΙ Τ ' ΑΝΗΦΟΡΙ

ΕΛΛΗΝΕΣ ΗΜΑΣΤΑΝ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΜΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΨΗΦΟ
 ΕΛΛΗΝΕΣ ΘΑ ΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΣΕ ΧΑΡΕΣ ΚΑΙ ΛΥΠΕΣ
ΓΙΑ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΚΑΝΑΝΕ ΤΙΣ ... "ΤΡΥΠΕΣ".

ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΩΡΙΣΟΥΜΕ, ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΕΝΩΜΕΝΟΙ
  ΜΕ ΝΑΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙ ΙΔΙΑ ΖΩΗ, ΚΑΗΜΕΝΗ
ΜΑΘΗΜΑ ΚΥΡΙΟ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ Σ' ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
  ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ ΣΕ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΘΗΡΙΑ

ΚΙ ΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ 
  ΚΑΤΙ ΚΑΛΟ ΓΙΑ ΑΥΡΙΟ
ΤΟ ΝΟΥ ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ, 
  ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΝΟΥ ΚΙ Η ΓΝΩΣΗ

ΥΠΟΜΟΝΗ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΜΗ ΣΗΚΩΣΕΙ 
  ΧΕΡΙ ΣΕ ΕΛΛΗΝΑ ΑΔΕΡΦΟ ΧΕΡΙ ΠΑΝΩ ΣΕ ΦΙΛΟ
ΝΑ ΜΗ ΧΑΡΟΥΝΕ ΤΑ ΘΕΡΙΑ ΝΑ ΜΗ ΧΑΡΟΥΝ ΟΙ ΔΗΜΙΟΙ
  ΝΑ ΜΗ ΧΑΡΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΘΕΝ ΝΑ ΜΑΣ ΤΟ ΠΑΙΞΟΥΝ "ΤΙΜΙΟΙ"

ΚΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ, ΚΑΛΗ ΨΗΦΟ


.

Τρίτη 8 Οκτωβρίου 2013

20131008_ΔΕ Σ ΗΞΕΡΑ...

Δε σ' ήξερα δεν ήξερα ποιος είσαι και τι κάνεις
σε γνώρισα τη νύχτα που αποφάσισαν,
πως πρέπει να πεθάνεις...

Πληγώθηκε ο κόσμος μου
με μάτωσαν και μένα
σαν Έλληνας σκοτώθηκε μονάχα για την πένα.

Η πένα γράφει γράμματα σε στίχους τα στοιβάζει
και λόγια άγρια κοφτερά στη γλώσσα κατεβάζει

Τα λόγια σου ενόχλησαν ανθρώπους χωρίς οίκτο
και το μαχαίρι στην καρδιά σου έβαλαν και πήγες...

Σε άλλα μέρη μακρινά χωρίς εμάς κοινό σου
ν' ακούμε τα τραγούδια σου να ζεις τον πυρετό σου

Έναν αγώνα άνισο βίωνες κάθε μέρα
μα τώρα κι άλλοι ήρθανε μαζί σου πέρα ως πέρα.

Κι αν τελικά η μοίρα σου δε φέρθηκε στα ίσα
Ήρωα σε κατάταξε καλέ μου Παύλο Φύσσα

Ανδρέας Αποστολάκης


Τετάρτη 14 Αυγούστου 2013

20130814_ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΣ

Σήμερα θρήνος γίνεται μα δε και πανηγύρι
Την κοίμηση γιορτάζουμε της Παναγιάς της μάνας
Τη μάνα στου σωτήρα μας τη μάνα του Χριστού μας

Σήμερα μεις οι Έλληνες κι απανταχού Ελλαδίτες
Το θάνατο γιορτάζουμε κανείς δεν τον φοβάται
Κι αν πρέπει να φοβόμαστε κάτι για να το πούμε
Είναι να μη μας κρίνουνε αυτοί που θα κριθούνε.

Σήμερα βομβαρδίσανε φρεγάτα μας την Έλλη
Και πονηρά μας κλείσανε οι Ιταλοί το μάτι
Πως αν σηκώσουμε Πανί με μπλε και άσπρες ρίγες
Θα μας βυθίσουν αύτανδρους στου πέλαγου τα βάθη

Μα μεις δε φοβηθήκαμε δεν ίδρωσε τ’ αυτί μας
Και τους εχθρούς τους πήραμε ΑΕΡΑ στο κατόπι
Κι αν είναι νέος πόλεμος αυτός που ζούμε τώρα
Κι αν έχει όπλα τρόικες και ΔΝΤ παρέα να ξέρουν οι εταίροι μας πως ο Γκρεκός στα ζόρια, δοκιμάζεται κι επικρατεί μοιραία!

Ανδρέας Αποστολάκης

Τρίτη 13 Αυγούστου 2013

20130813_ΦΑΝΤΑΣΙΑ

Μέσα στη Ραστώνη του Αυγούστου, το μυαλό σου τρέχει
Τρέχει σε πολιτείες και πελάγη , βουνά και παραλίες
Και συ κάθεσαι… κάθεσαι και κοιτάς την οθόνη
Σαν πίνακα που βγήκε από κάποιο μουσείο τέχνης… αφηρημένος,  απορροφημένος από τη σκέψη που σε κατευθύνει να βρεις το καλοκαίρι σου.

Ο πίνακας ανοίγει και πύλες της φαντασίας σου σε οδηγούν μέσα από την οθόνη,
Περνάς κυκλώματα μα εσύ βλέπεις χώματα, ζεστή άμμο να σου γαργαλάει τα πόδια
Η μυρωδιά του γραφείου γίνεται μυρωδιά της θάλασσας και ο θόρυβος που κάνει το ανεμιστηράκι κύμα που με αργό ή και γρήγορο παφλασμό σκάει στην ακτή του πληκτρολογίου.
Δεν υπάρχει τίποτα που να σε δένει με το μάταιο κόσμο της δουλειάς… είσαι ελεύθερος…….
Ελεύθερος να τρέξεις κάτω από τον ήλιο που απλόχερα σου σκορπάει τις ακτίνες του ακόμα κι αν μυάζουν με το φωτιστικό του χώρου που δουλεύεις ακόμα και τώρα
Και να! Ο κόσμος σε περιμένει. Παρέες φίλοι είναι ήδη μαζεμένοι στην ακτή… Άλλος με μπάλα άλλος με φραπεδιά ξεγυρισμένη αραγμένος στην ξαπλώστρα της παραλίας…
Δε σε νοιάζει καν αν κάνει 5 10 25 ευρώ…. Άλλωστε όνειρο ζεις τι σε νοιάζει θα πάρεις όσες μπορείς..
Πρώτ’ απ όλα όμως επιθυμείς τη βουτιά! Τη βουτιά στα γαλανά νερά της παραλίας στην οποία ήδη περπατάς.
Ετοιμάζεσαι να απολαύσεις τη θεϊκή αίσθηση της λήθης από όλες τις έγνοιες
Ντριιιιιιν! Ο ήχος του κινητού σε τρομάζει χτυπάς με μανία τον αέρα γύρω σου μη χάσεις την εικόνα και το μόνο που καταστρέφεις επιστρέφοντας είναι το νερό όχι το γαλάζιο, όχι αυτό με την αντανάκλαση του ουρανού της ξεγνοιασιάς να είναι χυμένο πάνω στο πληκτρολόγιο σου…..
Καλό κολύμπι!

Ανδρέας Αποστολάκης!

Πέμπτη 8 Αυγούστου 2013

20130808_ΑΓΩΝΙΑ.........

ΑΓΩΝΙΑ
Το άγχος μας επότισε με τρέμουλο και φόβο
Το τι θα γίνει αύριο το πώς να τα βολέψεις
Σε σπρώχνει αμείλικτα η ζωή
να σκέφτεσαι να κλέψεις

Κοιτάζεις στον καθρέπτη σου και βλέπεις έναν άλλο
Όχι  αυτόν που έβλεπες νέος σαν ήσουν τότε
Αλλά έναν ξένο, άσχημο με ξινισμένη φάτσα
Σε κάνει να σιχαίνεσαι  την ίδια σου τη ράτσα

Στρέφεις τα μάτια μακριά, το βλέμμα σου σε καίει
 Ψάχνεις να βρεις πάλι ξανά, τι έγινε, τι φταίει
Μη προσπαθήσεις,  μη μιλάς σαν πεις κάτι σε βρίζουν
Στο περιθώριο σε γυρνούν και άχρηστο σε χρίζουν

Ανδρέας Αποστολάκης