20130814_ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΣ

Σήμερα θρήνος γίνεται μα δε και πανηγύρι

Την κοίμηση γιορτάζουμε της Παναγιάς της μάνας

Τη μάνα στου σωτήρα μας τη μάνα του Χριστού μας

Σήμερα μεις οι Έλληνες κι απανταχού Ελλαδίτες

Το θάνατο γιορτάζουμε κανείς δεν τον φοβάται

Κι αν πρέπει να φοβόμαστε κάτι για να το πούμε

Είναι να μη μας κρίνουνε αυτοί που θα κριθούνε.

Σήμερα βομβαρδίσανε φρεγάτα μας την Έλλη

Και πονηρά μας κλείσανε οι Ιταλοί το μάτι

Πως αν σηκώσουμε Πανί με μπλε και άσπρες ρίγες

Θα μας βυθίσουν αύτανδρους στου πέλαγου τα βάθη

Μα μεις δε φοβηθήκαμε δεν ίδρωσε τ’ αυτί μας
Και τους εχθρούς τους πήραμε ΑΕΡΑ στο κατόπι
Κι αν είναι νέος πόλεμος αυτός που ζούμε τώρα
Κι αν έχει όπλα τρόικες και ΔΝΤ παρέα να ξέρουν οι εταίροι μας πως ο Γκρεκός στα ζόρια, δοκιμάζεται κι επικρατεί μοιραία!

Ανδρέας Αποστολάκης

20130813_ΦΑΝΤΑΣΙΑ

Μέσα στη Ραστώνη του Αυγούστου, το μυαλό σου τρέχει

Τρέχει σε πολιτείες και πελάγη , βουνά και παραλίες

Και συ κάθεσαι… κάθεσαι και κοιτάς την οθόνη

Σαν πίνακα που βγήκε από κάποιο μουσείο τέχνης… αφηρημένος,  απορροφημένος από τη σκέψη που σε κατευθύνει να βρεις το καλοκαίρι σου.

Ο πίνακας ανοίγει και πύλες της φαντασίας σου σε οδηγούν μέσα από την οθόνη,

Περνάς κυκλώματα μα εσύ βλέπεις χώματα, ζεστή άμμο να σου γαργαλάει τα πόδια

Η μυρωδιά του γραφείου γίνεται μυρωδιά της θάλασσας και ο θόρυβος που κάνει το ανεμιστηράκι κύμα που με αργό ή και γρήγορο παφλασμό σκάει στην ακτή του πληκτρολογίου.

Δεν υπάρχει τίποτα που να σε δένει με το μάταιο κόσμο της δουλειάς… είσαι ελεύθερος…….

Ελεύθερος να τρέξεις κάτω από τον ήλιο που απλόχερα σου σκορπάει τις ακτίνες του ακόμα κι αν μυάζουν με το φωτιστικό του χώρου που δουλεύεις ακόμα και τώρα

Και να! Ο κόσμος σε περιμένει. Παρέες φίλοι είναι ήδη μαζεμένοι στην ακτή… Άλλος με μπάλα άλλος με φραπεδιά ξεγυρισμένη αραγμένος στην ξαπλώστρα της παραλίας…

Δε σε νοιάζει καν αν κάνει 5 10 25 ευρώ…. Άλλωστε όνειρο ζεις τι σε νοιάζει θα πάρεις όσες μπορείς..

Πρώτ’ απ όλα όμως επιθυμείς τη βουτιά! Τη βουτιά στα γαλανά νερά της παραλίας στην οποία ήδη περπατάς.

Ετοιμάζεσαι να απολαύσεις τη θεϊκή αίσθηση της λήθης από όλες τις έγνοιες

Ντριιιιιιν! Ο ήχος του κινητού σε τρομάζει χτυπάς με μανία τον αέρα γύρω σου μη χάσεις την εικόνα και το μόνο που καταστρέφεις επιστρέφοντας είναι το νερό όχι το γαλάζιο, όχι αυτό με την αντανάκλαση του ουρανού της ξεγνοιασιάς να είναι χυμένο πάνω στο πληκτρολόγιο σου…..

Καλό κολύμπι!

Ανδρέας Αποστολάκης!

20130808_ΑΓΩΝΙΑ.........

ΑΓΩΝΙΑ

Το άγχος μας επότισε με τρέμουλο και φόβο

Το τι θα γίνει αύριο το πώς να τα βολέψεις

Σε σπρώχνει αμείλικτα η ζωή

να σκέφτεσαι να κλέψεις

Κοιτάζεις στον καθρέπτη σου και βλέπεις έναν άλλο

Όχι  αυτόν που έβλεπες νέος σαν ήσουν τότε

Αλλά έναν ξένο, άσχημο με ξινισμένη φάτσα

Σε κάνει να σιχαίνεσαι  την ίδια σου τη ράτσα

Στρέφεις τα μάτια μακριά, το βλέμμα σου σε καίει

 Ψάχνεις να βρεις πάλι ξανά, τι έγινε, τι φταίει

Μη προσπαθήσεις,  μη μιλάς σαν πεις κάτι σε βρίζουν

Στο περιθώριο σε γυρνούν και άχρηστο σε χρίζουν

Ανδρέας Αποστολάκης

20130804_ Η ΓΙΑΤΡΕΙΑ

Η γιατρειά

Για να γιατρέψεις μια καρδιά χρειάζεσαι νυστέρι

Να μπει στον κήπο της ψυχής, της σκέψης το παρτέρι

Ψάξε καλά, ψάξε πολύ κρυμμένα μυστικά της

Κι αν δε στα δώσει εύκολα τρέχα με τα νερά της

Αν τύχει και φανερωθεί σε σένα η αλήθεια

Γιατί να έχει αυτή πικρό τον πόνο μες στα στήθια

Τότε μεγάλη σου τιμή και μπράβο σου μεγάλο

Το να γιατρέψεις μια καρδιά στον κόσμο δεν είν’ άλλο 

Ανδρέας Αποστολάκης

20130803_Η ΨΗΦΟΣ..........

Η  ψήφος

Σήμερα σκέφτηκα πολύ τι λόγια να σου γράψω

Γι’ αυτό πήρα απόφαση Πολιτικούς να θάψω

Να πω για την Ελλάδα μας που είναι μαραμένη

Και στου Αυγούστου τις χαρές βγαίνει τραυματισμένη

Καλά μωρέ συνάνθρωποι ποτέ σας δε νογάτε

Πώς ότι κάνετε στη γη Στα μούτρα θα το φάτε;

Μας είπαν κλέφτες και κακούς, τεμπέληδες οι ξένοι

Και την ευθύνη ρίξατε σε μας ρε σι χαμένοι

Και τώρα μαζευτήκατε μνημόνια προσκυνάτε

Τα λάθη να καλύψετε που κάνατε τολμάτε

Αλλά και μείς τα λάθη μας τα χουμε καμωμένα

Την ψήφο μας τη ρίξαμε σε λόγια προδομένα

Το πρόβλημα δεν είναι αυτό, την ψήφο δίνω πίσω

Μα κι όταν δω την κάλπη μπρος δεν έχω να ψηφίσω

Όλοι με κοροϊδεύετε με ψέματα μεγάλα

Για να την πάθει μια φορά ακόμα η Ελλάδα!

Ανδρέας Αποστολάκης

20130802_ΥΠΟΣΧΕΣΗ.........

Υπάρχουν εμπνεύσεις της στιγμής που δεν πρέπει να τις αφήσεις να πάνε χαμένες.....

Μία ζωή περίμενα εσένα ν’ αντικρίσω

Και τελικά τον άντρα σου μου είπες να γνωρίσω

----

Μα εγώ σου εξηγήθηκα πως ήμουν ‘ρωτευμένος

Και πριν και τώρα και μετά με σένα πια δεμένος

----

Και τι να κάνω τι να πω δρόμο πρέπει να πάρω

Αν θέλω να μην τρελαθώ και για να μην τα «πάρω»

----

Σου στέλνω μήνυμα «έχε γεια» να ζήσεις να ευτυχίσεις

Και όπου δύσκολα βρεθείς να μη δειλιάσεις και να ρθεις

Την πόρτα μου όταν χαθείς να έρθεις να χτυπήσεις

Ανδρέας Αποστολάκης

ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ (λίστα αναπαραγωγής)